جواب سوال شامل چهار گزینه است که باید مشخص کنیم کدام درست و کدام نادرست هستند:
**الف) هر عدد طبیعی حداقل دو شمارنده دارد.**
این جمله صحیح است، زیرا هر عدد طبیعی حداقل دو شمارنده دارد: ۱ و خود عدد.
**ب) تنها مضرب اول ۵ خود ۵ است.**
این جمله نادرست است. ۵ یک عدد اول است و مضارب آن شامل ۵، ۱۰، ۱۵، ۲۰ و... هستند.
**ج) اگر ۷ و ۵ دو شمارنده عددی باشند، عدد ۳۵ نیز شمارنده آن عدد است.**
این جمله نادرست است. وقتی ۷ و ۵ دو شمارنده عددی باشند، به این معنا نیست که ۳۵ (که حاصلضرب ۷ و ۵ است) حتماً شمارنده آن عدد باشد. به عنوان مثال برای عدد ۲۰، ۵ و ۴ شمارنده هستند اما ۲۰ بر ۳۵ تقسیمپذیر نیست.
**د) از دو عدد فقط یکی از آن ها بر ب م م دو عدد بخش پذیر است.**
این جمله حالتی پیچیدهتر است. باید مشخص شود که منظور از "دو عدد" و معیار "ب. م. م" چیست. بهطور کلی، ب. م. م. (بزرگترین مقسومعلیه مشترک) دو عدد، عددی است که به تمام شمارندههای مشترک آن دو عدد بخشپذیر است. بنابراین بستگی به شرایط خاص دو عدد دارد، اما بهصورت کلی نمیتوان گفت تنها یکی قابل بخش است یا هر دو نیستند. این جمله معمولاً احتیاج به بررسی دقیقتر با استفاده از اعداد خاص دارد.
در مجموع، گزینههای الف صحیح و ب، ج و د نیاز به بررسی بیشتر دارند.